Stilte in de Corona storm

Opeens was het er: De Corona crisis. Sommigen zagen het al aankomen maar ik denk dat niemand echt de consequenties overzag. Vandaag, terwijl ik dit schrijf, overzien we de consequenties nog steeds niet. Ook hier op de basis moesten we drastische beslissingen nemen. Zowel de DTS als de Children at Risk school hebben we gestopt. We hebben alle studenten naar huis gestuurd en we hebben de rest van de lessen online aangeboden. Alle outreaches zijn geannuleerd. Ook de DTS en de Bible for Life die in april gepland stonden hebben we moeten annuleren. Daarnaast kan het Open Huis op Hemelvaartsdag niet doorgaan. Iedereen werkt zoveel mogelijk vanuit huis en op de basis is het stil. En dat is ook precies wat zo'n crisis doet...het maakt je stil.
Om mij heen hoor ik verschillende geluiden over deze crisis. Sommige mensen beweren dat dit een straf van God is, andere mensen zien dit als een aanval van de duivel. Ook zijn er mensen die beweren dat dit een noodzakelijk periode is van herstel en rust. Mijn antwoord? Ik weet het niet. Hoe meer ik leer over God, het leven en ik verder groei. Des te meer ik besef dat er geen eenvoudig antwoord op zo'n crisis is. Het is complex en dit maakt ons kwetsbaar als mensheid. Het laat zien dat het leven niet maakbaar is en dat we misschien wel minder weten dan we willen toegeven. Dat maakt mij stil. En ik hoop dat het meer mensen stil maakt.
Want in die stilte beseffen we dat we afhankelijk zijn van God. In die stilte realiseren we ons dat we maar klein zijn en dat we God nodig hebben. En mijn gebed is dat veel mensen zich dat gaan beseffen in deze Corona crisis. Eén ding weet ik wel: God is trouw en Hij verandert niet.

Stefan

Reacties